در رسا و بزرگداشت بزرگ مردی بزرگ از سرزمین ایران
فرشته موکل هدایت کننده من به جهان هستی که دستم بگرفت و پا به پا برد و تا هستم و چه باشد و نباشد دارمش دوست. بانو فاطمه کاروان (قوامی)
یاران مــوافق همـــه از دست شدنــــــــد در پای اجــل یکان یکان پست شــدنــــــد بودیم به یک شراب در مجلس عمـــر یک دور زما، پیشترک مست شـدنــــــد